پس از شهادت امام كاظم عليه السلام گروهي براي بهره گيري از اموالي كه به نام آن حضرت در اختيار داشتند، خود را واقفيه ناميدند و شهادت امام را منكر شده و عليه امام رضا عليه السلام شبهاتي را مطرح كردند؛ يونس بن عبدالرحمان يكي از برجسته ترين افرادي بود كه از حريم امامت و رهبري و زعامت امام رضا عليه السلام دفاع كرد.

او در پرتو شاگردي مكتب پربار امام هفتم و هشتم، يكي از چهره هاي درخشان اصحاب به شمار مي رفت؛ تا آن جا كه امام رضا عليه السلام اصحاب را براي پرسش هاي ديني شان به او ارجاع مي داد، و امام هشتم عليه السلام مكرر از او تجليل كرده و از آن جمله مي فرمود: «يونس بن عبدالرحمان سلمان زمان خود بود» [1] .

او از جمله اصحابي است كه تمامي فقهاي شيعه بدون هيچ شبهه اي به مقام علمي و فقهي او اعتراف دارند.