از حسين بن خالد روايت شده كه گفت: در بغداد سيصد هزار مديون شدم، در حالي كه چهارصد هزار ديگر قرض به عهده داشتم تا آنجا كه گويد:- به امام كاظم - كه بر او درود باد- نامه نوشته و حالم را بازگو كردم و قرضم را يادآور گرديدم، در كنار نامه ام نوشت:

بعد از هر نماز واجب سه بار بگو:

خدايا! از تو مي خواهم اي آن كه معبودي جز تو نيست به حق آن كه معبودي جز تو نيست كه مرا مشمول رحمتت قرار دهي به حق آن كه معبودي جز تو نيست خدايا! از تو مي خواهم اي آن كه معبودي جز تو نيست به حق آن كه معبودي جز تو نيست كه از من خشنود گردي به حق آن كه معبودي جز تو نيست، خدايا! از تو مي خواهم اي آن كه معبودي جز تو نيست به حق آن كه معبودي جز تو نيست كه مرا بيامرزي به حق آن كه معبودي جز تو نيست.