ابراهيم بن ابي البلاد روايت كرده كه كارگزار مدينه نزد امام كاظم - كه بر او درود باد - از بيماري دايمي پسرش شكايت كرد، امام فرمود: اين تعويذ را در پوستي بنويس و در لوله اي نقره اي قرار بده و بر كودك آويزان نما كه خداوند هر بيماري را از او دور مي سازد:

به نام خدا، بر چهره ي بزرگ و عزتت كه مورد سوء قصد قرار نگيرد، و قدرتت كه چيزي از آن راه گريزي ندارد، پناه مي برم از شر آنچه در شب و روز از آن در هراسم، و از شر تمامي بيماري ها و از شر دنيا و آخرت، و از تمامي بيماري ها و دردها، يا اندوه يا بيماري، يا بلا يا فتنه، يا آنچه خدا مي داند مرا براي آن خلق كرده و من نمي دانم.

و پروردگارا! مرا از شر تمامي اينها پناه ده، در شب تا آنگاه كه به روز درآيم، و در روز تا شب كنم، و به كلمات تامه ي الهي كه نيكوكار و بدكار از آن تجاوز ننمايند، و از شر آنچه از آسمان نازل شده و در آن فرو رود، و آنچه در زمين فرو رود و از آن بيرون آيد، و سلام بر پيامبران، سپاس خداي جهانيان را سزاست.

پروردگارا! از تو مي خواهم به آنچه پيامبرت محمد- كه درود تو بر او و بر خاندانش باد- با آن از تو درخواست نمود، خدا ما را كافي بوده معبودي جز او نيست، بر او توكل كرده و او پروردگار عرش بزرگ است، از جانب خود آن را بر ما پايان ده، اي نيكوكار اي مهربان، خداوندا! به نام يگانه، يكتا و بي نيازت كه بر محمد و خاندانش دورد فرستي و به قدرتت بدي آنچه مي يابم را از من دفع نمايي.