داوود رقي از آن حضرت روايت كرده و گويد: به آن حضرت عرض كردم: اي پسر پيامبر خدا، در سرم دردي احساس مي كنم كه استمرار داشته و گاه مرا تا صبح بيدار نگاه مي دارد و قدرت خواندن نماز را ندارم، امام فرمود: اي داوود هرگاه آن را احساس كردي دستت را روي آن بكش و بگو:

به خدا پناه برده و خود را از بيماري كه بر من عارض شده به او پناهنده مي سازم، به نام خداي بزرگ و كلمات تامه ي او نيكوكار و بدكار از آن تجاوز ننمايد، جانم را پناه مي دهم به خداي بزرگ و به پيامبر خدا، كه درود خدا بر او و بر خاندان پاك و برگزيده اش باد، خدايا! به حق ايشان بر تو مرا از اين بيماري نجات عنايت كن.