حسن بن خالد گويد: به امام كاظم - كه بر او درود باد- نوشتم و از درد شكمم شكايت كردم و از او خواستار دعا شدم، نوشت:

به نام خداوند بخشنده ي مهربان، سوره ي حمد و سوره ي ناس و فلق و سوره ي توحيد را بنويس، آنگاه زير آن بنويس:

به عظمت و بزرگي خداوند، و به عزتش كه مورد سوء قصد قرار نمي گيرد، و به قدرتش كه از آن راه فراري نيست پناه مي برم، از شر اين درد و از شر آنچه در آن است، و از شر آنچه از آن مي ترسم.

آن را در لوح يا پوستي مي نويسي، آنگاه به آب آسماني آن را شسته، و قبل از خوردن چيزي آن را مي خوري و نيز هنگام خواب، و زير آن مي نويسي:

آن را شفايي از هر دردي قرار داد.