به نام خداوند بخشنده مهربان، به نام خدا و به ياد او، چشم بد از بين گوشت وپوستو استخوان و عصب و رگهايش خارج شده، جبرئيل و ميكائيل - كه درود خدا بر آنان باد- آن را ديده و گفتند: اي ملعون كجا مي روي، گفت: به سوي شتر، از ميان قطار شتران بيرون كرد، و چهارپا را از حركت دهنده اش و درازگوش را از جايگاهش و كودك را از آغوش مادرش دور مي سازم، و مرد جواني را مي بينند و به او مي گويند: اي ملعون به سوي بيابان برو، در آنجا ماري است كه دو چشم دارد، چشمي از آب و چشمي از آتش.

و اين گونه خدا بر چشم بد مهر مي زند و بر ترشرويي ترشرو، و سنگ خاك، و نفس فرد زنده و آتش شعله ور، به ياري خدا چشم بد را به خاندان خودش بازمي گردانم، و در دو پهلو و بدن او در محبوبترين دوستانش.

به نام خدا و سخنش: «آيا كافران نديدند كه آسمانها و زمين بسته بود و ما آن را گشوديم و هر چيز را از آب زنده نگاه داشتيم آيا ايمان نمي آورند»، «چشم دوباره نگريست اما حسرت آميز به سويش بازگشت»، و درود خدا بر آقاي ما پيامبر، محمد و خاندان پاكش باد.