محمد بن صدقه عنبري از آن حضرت روايت كرده كه فرمود:

روز مباهله روز بيست و چهارم ماه ذي حجه است، در اين روز هر نمازي كه مي خواهي بخوان، بعد از هر دو ركعت هفتاد بار استغفار نما، آنگاه ايستاده و به گوشه ي چشم به موضع سجده ات مي نگري، و در حالي كه غسل كرده اي مي گويي:

سپاس خداي جهانيان را سزاست، سپاس خدايي را سزاست كه آفريدگار آسمانها و زمين است، سپاس خدايي را سزاست كه آنچه در آسمانها و زمين است از اوست، سپاس خدايي را سزاست كه آسمانها و زمين و تاريكي ها و نور را خلق كرد آنگاه كافران از او روي مي گردانند.

سپاس خدايي را سزاست كه آنچه بدان ناآگاهم را به من آموخت، و اگر شناسايي او نبود هلاك مي گرديدم، آنگاه كه فرمود - و گفتارش حق است -: «بگو بر انجام رسالتم از شما اجر و مزدي نمي خواهم جز دوستي با نزديكانم را».

و نزديكان را بيان كرده و فرمود: «خداوند اراده كرده كه پليدي را از شما خاندان دور دارد و شما را پاكيزه گرداند».

و اهل بيت و خاندان را بعد از نزديكان تبيين كرد، و در حالي كه صادقين كه امر فرموده با آنان باشيم و به آنان رجوع كنيم را معرفي مي كرد، فرمود: «اي ايمان آورندگان تقواي الهي پيشه سازيد و با راستگويان باشيد».

و آنان را آشكار ساخت و صفتشان را بيان فرمود با اين گفتار: «بگو بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان وجانهايمان و جانهايتان را بخوانيم آنگاه مباهله كرده و لعنت الهي را بر دروغگويان قرار دهيم».

پروردگارا! پس شكر و سپاس تو را سزاست، چرا كه مرا هدايت كرده و ارشاد فرمودي، تا اين كه اهل بيت و نزديكان پيامبر بر من ناآشنا نماند، و زنان و اولاد و مردانشان را به من شناساندي.

خدايا! من به تو نزديكي مي جويم به اين جايگاهي كه برتر از آن نيست، از جهت برتري براي مؤمنان و رحمت فراوانش براي آنان، به اين كه شأن و منزلتشان را نماياندي، و فضل آن خاندان را روشن كردي، آنان كه به ايشان باطل بودن دشمنانت را نمايانده، و بنيان دينت را تثبيت كردي، و اگر نبود اين جايگاه ستوده شده كه ما را به آن نجات داده، و بر پيروي شايستگان از اهل بيت راستگوي پيامبرت راهنمايي كردي، آنان كه از زشتي گفتار و پليدي اعمال بازشان داشتي، مسلمانان مورد تجاوز قرار گرفته، و منكران آنان كه اعمالشان زشت بود غالب مي گرديدند، پس حمد و سپاس و شكر براي توست بر نعمتهايت و عطاهايت.

خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، آنان كه فرمانبريشان را بر ما واجب ساخته، و ولايتشان را بر گردنهايمان پيمان گرفتي، و به شناختشان ما را گرامي داشته، و به پيروي آثارشان ما را شرافت دادي، و به قول ثابتي كه به ما شناساندي ما را تثبيت كردي، پس بر گرفتن آنچه به ما شناساندي ياريمان گردان، و محمد را از طرف ما برترين پاداش عطا فرما، به خاطر آن كه مخلوقاتت را پند داد، و قدرتش را در ابلاغ رسالتت بذل نمود، و در راه اقامه ي دينت خود را به خطر انداخت، و بر برادر و وصيش، هدايتگر به دين و قيم سنتش، علي اميرمؤمنان درود فرست، و درود فرست بر پيشوايان از فرزندان راستگويش، آنان كه طاعتشان را به طاعتت متصل ساخته، و به شفاعتشان ما را به بهشتت داخل نما، اي مهربان ترين مهربانان.

خدايا! اينان اصحاب كسا و عبا در روز مباهله اند، آنان را شفيعان ما قرار ده، از تو مي خواهم به حق آن جايگاه ستوده شده و روز ارزشمند، كه مرا بيامرزي و توبه ام را بپذيري، به درستي كه تو توبه پذير و مهرباني.

خدايا! گواهي مي دهم ارواح و ذات آنان يكي است، و آن درختي است كه ذات آن و شاخه ها و برگهايش پاك است، خدايا به حقشان ما را رحم نما و از جايگاه هاي پستي در دنيا و آخرت به ولايتشان ما را پناه ده، و ما را در موارد امنيت از اهوال روز قيامت وارد ساز، به محبتشان و اقرارمان به فضلشان، و پيرويمان از آثارشان، و هدايت يابي ما به هدايتگري آنان، و اعتقاد ما به آنچه از توحيدت به ما آموختند، و از تعظيم قدرتت و تنزيه نامهايت، و شكر نعمتهايت، و نفي صفات از اين كه تو را در برگيرند، و اوهام از اين كه بر تو واقع شوند، به درستي كه آنان را حجتهايي بر مخلوقاتت قرار دادي، و دلايلي بر توحيدت، و هدايتگراني كه امرت را بيان دارند، و به دينت هدايت نمايند، و مشكلات بندگانت را بيان نمايند، و راه هايي براي معجزاتي كه غير تو از آن ناتوانند، و به آن حجتت را آشكار نموده، و به بزرگداشت روابط بين خود و مخلوقاتت خواندي.

و تو بر آنان تفضل فرمودي، به خاطر آن كه آنان را به ملكوتت نزديك ساخته، و به سرت اختصاص داده، و بر وحيت برگزيدي، مشكلات تأويلت را به آنان به ارث نهادي، از جهت رحمت به خلقت و لطف به بندگانت، و مهرباني بر موجوداتت، و آگاهي به آنچه ضماير امنائت بر آن قرار داشته، و آنچه شأن برگزيدگانت بر آن مقرر شده، و در آغاز و ابتدا آنان را پاكيزه نمودي، و از وسوسه هاي وسوسه گران آنان را حفاظت كردي، و آنان را برهاني عليه كساني كه قصد بدي به ايشان دارند قرار دادي.

پس آنان امرت را اجابت كرده، و جانشان را به طاعتت واداشتند، و اجزاي بدنشان را از يادت پر كرده، و قلوبشان را به بزرگداشت امرت آباد ساختند، تمامي اوقاتشان را در آنچه تو را خشنود مي سازد تقسيم كردند، و واردات ذهني شان از آنچه آنان را از تو مشغول مي سازد خالي گرداندند.

از اين رو قلوبشان را جايگاه هاي اراده ات، و عقولشان را مواضع امر و نهيت، و زبانهايشان را بيانگران سنتت قرار دادي، آنگاه آنان را به نورت گرامي داشتي، تا اين كه آنان را از بين اهل زمانشان و نزديكان ايشان برتري بخشيدي، و به وحيت اختصاص داده، و كتابت را بر آنان نازل كردي، و ما را به تمسك به آنان و رد امور به ايشان و فهم از كلامشان امر فرمودي.

خدايا! ما به كتابت و به خاندان پيامبرت كه درود تو بر آنان باد تمسك جستيم، كساني كه آنان را راهنما و هدايتگر ما قرار داده و امر به پيروي ايشان نمودي.

خدايا! ما به آنان تمسك جستيم پس شفاعتشان را روزيمان نما، آنگاه كه نااميدان گويند: «براي ما شفاعت كننده اي نيست، و نه دوست مهرباني»، و ما را از راستگويان و تصديق كنندگان آنان، و منتظرين ايامشان، و نظاره گران به شفاعتشان قرار ده، و بعد از هدايت ما را گمراهمان مگردان، و از جانب خود رحمت به ما ببخش، به درستي كه تو بسيار بخشنده اي، اي پروردگار جهانيان اجابت كن.

خدايا! بر محمد درود فرست، و بر علي برادر و دامادش، اميرمؤمنان و قبله ي عارفان و پرچم هدايت يافتگان، و دومين نفر از پنج نفر برگزيده، آنان كه جبرئيل به ايشان افتخار كرد، و خداوند به وسيله ي آنان مباهله نمود، و فرمود - و او راستگوترين گويندگان است -: «پس هر كه درآن بعد از آن كه علم بر تو رسيد محاجه و جدال نمود بگو بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و جانهايمان و جانهايتان را بخوانيم آنگاه مباهله كنيم و لعنت الهي را بر دروغگويان قرار دهيم».

آن امامي است كه به برادري او (پيامبر) در روز تعيين برادري اختصاص يافت، و دهنده ي غذا بود بعد از گرسنگي بسيار، و آن كه خداوند تلاشش را در سوره ي «هل اتي» سپاس گزارد، و آن كه به فضلش دشمنانش گواهي داده، و به مناقبش منكرانش اقرار نمودند، و سرپرست مردمان و شكننده ي بتها، و آن كه در راه خدا از ملامت ملامتگر نمي هراسيد، درود خدا بر او و بر خاندانش باد تا آنگاه كه خورشيد در روز طلوع كرده، و برگ هاي درختان برويد، و بر ستارگان پرتوافكن از عترتش، و حجتهاي روشنگر از اولادش.