علي بن جعفر گويد: از برادرم امام كاظم عليه السلام پرسيدم: مردي مالي را كرايه كرده تا مكان معيني از آن محل رد شود و بگذرد. چهارپا مرد و سقط شد. چه بايد بكند؟

فرمود:

إذا كان جاز المكان الذي استأجر إليه فهو ضامن.

«اگر از آن محل تجاوز كرده مستأجر و ضامن است».

پرسيدم: شخصي چهارپائي را كرايه كرده و به ديگري واگذار نموده و چهارپا سقط شد و مرد. بر او چيست؟

فرمود:

ان كان شرط أن لا يركبها غيره فهو ضامن لها و إن لم يسم فليس عليه شي ء.

«اگر شرط كرده ديگري جز او سوار نشود ضامن آن است، اما اگر حرفي نزده چيزي بر او نيست».



[ صفحه 263]



پرسيدم: شخصي مال سواري را كرايه كرد. افتاد در چاه و اعضايش شكست. چه بايد بكند؟ فرمود:

هو ضامن كان يلزمه أن يستوثق منها و إن أقام البينة أنه ربطها و استوثق منها فليس عليه شي ء.

«او ضامن است. بايد مال سواري را ببندد. اگر گواه آورد كه بسته و محكم نموده چيزي بر او نيست». [1] .



[ صفحه 264]