بازگشت

بشارة الرب (بشارت خداوند)


ان الله تبارك و تعالي بشر أهل العقل والفهم في كتابه فقال: «فبشر عباد، الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه أولئك الذين هداهم الله و أولئك هم أولوالألباب» [الزمر / 19]

يا هشام بن الحكم! ان الله عزوجل أكمل للناس الحجج بالعقول و أفضي اليهم بالبيان و دلهم علي ربوبيته بالأدلاء، فقال: «والهكم اله واحد لا اله الا هو الرحمن الرحيم» [البقرة / 162] «ان في خلق السموات و الأرض واختلاف الليل والنهار» - الي قوله «لآيات لقوم يعقلون» [البقرة / 163].

خداوند - آن برترين - خردمندان را، در كتاب خويش، بشارت داده و فرموده است: «بندگان مرا كه سخن [از تو] مي نيوشند و به نيكوترين آن پي مي برند بشارت ده؛ [اين بندگان] آنانند كه خداوند ايشان را راه نموده است و هم آنانند زيركان و خردمندان.» [1] .

اي هشام! اي پسر حكم! خداوند - آن تواناترين و باشكوه ترين - با موهبت خود، حجت را بر مردمان تمام كرده، بيان و تبيان [آسماني] فروفرستاده و آنان را با دليل و برهان به ربوبيت و خداوندي خويش رهنما شده و فرموده است: «و خداي شما، خدايي يكتاست، جز او خداي يگانه اي نيست، [او كه] بخشايشگر مهربان [است].»، «در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز،... نشانه هاي پيدا و روشني است، براي آن گروه كه خرد مي ورزند.»


پاورقي

[1] در ترجمه ي آيات قرآن كريم، همواره تفسير [و ترجمه ي] كشف الاسرار ميبدي را پيش چشم داشته ايم.