يا هشام! لا خير في العيش الا لرجلين: لمستمع واع، و عالم ناطق.

اي هشام! هر چه نيكويي و نيكي در زندگاني هست از آن اين دو كس است: آن كه مي شنود و فرامي گيرد و آن كه مي داند و مي گويد.