عالم بزرگوار شيخ مفيد (ره) مي نويسد: طبق ادله گذشته، آن حضرت دانشمندترين مردمِ زمانه بود و بيش از همه حافظ كتاب الهي و خوش صداترين آنان در قرائت قرآن بود. هنگام قرائت، آهسته و حزن آور مي خواند و مي گريست و شنوندگان هم گريه مي كردند، اهل مدينه او را «زين المجتهدين» مي ناميدند. [1] .

در روايتي ديگر آمده است: «و كانت قراءته حزنا» يعني قرائت آن حضرت حزن آور بود. [2] .

به ابرهه مسيحي فرمود: «با كتاب خودت چقدر آشنايي؟ پاسخ داد: به متن و تأويل آن آگاهم، هشام مي گويد: حضرت كاظم (ع) شروع كرد به قرائت انجيل، آنگاه ابرهه گفت: «حضرت مسيح اين چنين مي خوانند و جز او هيچ كسي چنين نخوانده است و از پنجاه سال پيش تا كنون در جستجوي چنين شخصيتي بودم» و در اين هنگام، ابرهه به دست امام مسلمان شد. [3] .