همچنانكه امروزه، پرداختن به طرح و حلّ بسياري از معمّاهاي قرآني، وقت گير، كم فايده و مايه ي غفلت از اهداف اصلي قرآن كريم است، در گذشته نيز مباحثي چون مخلوق بودن يا قديم بودن قرآن، به صورت مشكلي جنجالي درآمده بود و مايه ي درگيري و خونريزي ها و اتلاف وقت و... مي شد. هنگامي كه در اين باره از امام كاظم (ع) نظرخواهي و گفته شد مردم در اين باره اختلاف دارند برخي قرآن را مخلوق مي دانند و بعضي غير مخلوق؛ فرمود: من آنچه را آنان مي گويند، نمي گويم ولي مي گويم: «إنّه كلام اللّه» قرآن سخن خداست. [1] .

اين روش و منش بايد سرمشق امروز و هميشه ما باشد، كه از مباحث نظري بي فايده و مشكل آفرين بپرهيزيم.