آنچه در امر تربيت مهم و اساسي است ارائه شيوه هاي اطمينان بخش تربيتي است كه ضمن دربرداشتن همه ابعاد زندگي انسان او را به سعادت حقيقي كه همان مقام قرب الهي است نائل گرداند و بي شك چنين شيوه هاي تربيتي جز از سيره قولي و عملي اسوه هاي راستين دين يعني معصومين (عليهم السلام) ميسر نيست. بدين جهت ضروري مي نمايد كه زندگاني معصومين (عليهم السلام) را بطور كامل و دقيق از منظر تربيت نگريست و از خلال سيره رفتاري و گفتاري آنها تربيت صحيح را عرضه نمود. در اين مقاله تلاش بر آن است كه گوشه هايي از سيره امام كاظم (عليه السلام) در تربيت فرزندان را هر چند ناقص به تصوير بكشانيم.