از عون بن محمد كندي روايت شده كه من مردي را آگاهتر از علي بن ميثم به كارهاي ائمه (عليهم السلام) و ازدواجشان نديدم او مي گفت كه حميده مصفاة مادر حضرت ابوالحسن موسي بن جعفر (عليه السلام) كه از اشراف و بزرگان عجم بود كنيزي خريد و اسم آن تكتم بود و او در عقل و دين و احترام به حميده بهترين زن بود بطوري كه به احترام حميده هيچگاه در مقابل او نمي نشست، حميده به فرزندش گفت: پسرم من كنيزي بهتر از تكتم سراغ ندارم و شكي ندارم اگر فرزندي داشته باشد خداوند او را پاكيزه مي گرداند و من اين كنيز را به تو بخشيدم، درباره او سفارش به نيكي كن، آنگاه كه حضرت رضا (عليه السلام) از آن بانو متولد شد او را طاهره ناميد، نوزادش سالم بود و از او شير زيادي مي خورد، آن بانو درخواست كرد دايه اي بگيرند كه در شير دادن به او كمك كند. از او پرسيدند مگر شير تو كم شده؟ گفت شيرم كم نشده اما من اوراد، اذكار و عبادتهايي داشتم و از هنگامي كه فرزندم به دنيا آمد، كمتر به آنها مي رسم. [1] .