بازگشت

پيامبر و اولويت اهل بيت (مناظره امام كاظم با هارون الرشيد)


روزي هارون‎ الرشيد، وجود مقدس موسي بن جعفر ـ عليه‎السّلام ـ را بحضور طلبيد وگفت: من نمي‎دانم چرا شما خود را به پيغمبر اسلام ـ صلي‎الله عليه و آله ـ از ما سزاوارتر مي‎دانيد؛ بلكه خود را وارث او مي‎شماريد با اينكه چون پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ از دنيا رفت جدّ ما، عباس، عموي پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ در حال حيات بوده و آيا با بودن عمو ارث به عموزاده كه علي ـ عليه‎السّلام ـ باشد مي‎رسد تا از او اين مقام ارجمند به شما انتقال پيدا نمايد؟»

حضرت ابتداء تقاضا كردند كه صلاح است خليفه در اين موضوع بحثي ننمايد ولكن هارون قانع نگرديد و عرضه داشت بايد حتماً برتري خود را نسبت به پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ از ما ثابت نمائيد.

حضرت فرمودند: «اكنون كه چنين است من به دو جهت، اولويّت خود را نسبت به پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ از شما ثابت مي‎كنم:

اول اينكه: پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ كه از دنيا رفت، دخترش حضرت زهرا ـ عليهاالسّلام ـ در قيد حيات بود و مقام فرزند (چه دختر باشد و چه پسر) از عمو مقدم مي‎باشد، زيرا فرزند در طبقه اول ارث قرار گرفته و عمو در طبقه سوم [1] پس ما كه از طرف مادر منسوب به پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ مي‎باشيم، مقدم بر شما هستيم كه از طرف عمو نسبت داريد.

دوم اينكه: از خليفه سؤال مي‎كنم، اگر پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ زنده شود و از تو دختر بخواهد آيا دخترت را به او تزويج مي‎كني؟» هارون گفت: «صد البته، و به اين وصلت افتخار هم مي‎كنم.»

حضرت ـ عليه‎السّلام ـ فرمود: «اما اگر پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ از من دختر بخواهد من به او دختر نخواهم داد و البته خود آن حضرت هم هرگز تقاضاي وصلت با دختر مرا نمي‎نمايد؛ زيرا اولادهاي من، همان اولاد پيامبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ و ازدواج با نوه شرعاً حرام و ممنوع است، پس بنابراين ما بدين دو جهت منتسب به پيغمبر ـ صلي‎الله عليه و آله ـ هستيم و نوبت به شما نمي‎رسد.»

هارون چون چنين ديد، سر به زير انداخت و ساكت شد. [2] .


پاورقي

[1] طبقات ارث:

كساني كه به واسطه خويشاوندي نسبي از ميّت ارث مي‎برند به سه گروه (طبقه) تقسيم مي‎شوند:

گروه اول:1ـ پدر و مادر 2ـ فرزندان

گروه دوم:1ـ جدّ و جدّه 2ـ برادر و خواهر

گروه سوم:1ـ عمو و عمه 2ـ دايي و خاله

نكته: با وجود گروه اول، گروه دوم و سوم ارث نمي‎برند، حتي اگر يك نفر از آنها زنده باشد، و با وجود گروه دوم چيزي به گروه سوم نمي‎رسد. (تحريرالوسيله، جلد3، كتاب الارث، ص378.).

[2] منهاج الولايه، علي بن إبراهيم القرني، ص490.