امامت امام كاظم عليه السلام پانزده سال، در برابر هارون، پنجمين ديكتاتور و طاغوت بزرگ عباسي رخ داد، سيره نويسان، هارون را به عنوان يك موجود دو بعدي (دو شخصيتي) معرفي كرده اند، گاهي بر اثر موعظه ي پيري زاهد، از خود بي خود مي شد و ريش و لباسش را از اشك چشمانش خيس مي كرد، و زماني آن چنان اسير جاه و جلال و خشم و قلدري مي شد كه ريختن خون انسانهاي والا براي او از ريختن خون يك پشه آسانتر بود، و از آن لذت مي برد. و در عين آن كه دو زانو در محضر نصيحت پارسايان فرتوت مي نشست، در عياشي و هوسبازي و حيف و ميل بيت المال مسلمانان غرق بود، براي روشن شدن اين مطلب و پاسخ به اين سؤال كه چرا امام كاظم عليه السلام در اين عصر همواره تحت نظر و در زندانها بود، به چند فراز تاريخي زير



[ صفحه 70]



توجه كنيد: