خداوند متعال رسولان و پيامبران خويش را از آدميان برگزيد تا حجت بر مردم تمام شود و بديشان اقتدا كنند. اگر قرار بود كه خداوند حاملان رسالتهاي خويش را از ميان فرشتگان برگزيند مردم مي گفتند كه ما را با فرشتگان كه از جنسي ديگرند چه كار؟!

سرشت انسان بر فضيلت دوستي آفريده شده است و اگر اين فضيلت در شخصي تجسم يابد، انسان بيشتر به آن عشق مي ورزد و انگيزه هاي خير و نيكي در ذات فرد، وي را به تبعيت از شخص صاحب فضيلت وا مي دارند و شخص مي كوشد به هر نحوي شبيه فرد صاحب فضيلت شود.

اگر شما درباره ي فضيلت «احسان» سخنراني مفصلي ايراد كنيد، آن چنان سودمند نخواهد بود كه اگر داستان مردي نيكوكار را بيان نماييد!!

در واقع فضايل و مكارم اخلاقي ائمه اهل بيت عليهم السلام برترين روش تربيتي است و آنان به حق والاترين نمونه هاي خير و فضيلت به شمار مي روند و شيوه ي زندگي پر بار از كرامات آنان بهترين دليل بر سلامت شيوه ي تربيتي و خط مشي آنان در زندگي است و انديشه هاي آنان كه از سوي راويان نقل شده است، تفسيري درست و به حق از قرآن است. آيا مگر



[ صفحه 71]



اين بزرگواران از جنس بشر نبوده اند، پس چگونه به اين عظمت رسيده اند؟ و آيا مگر با اجراي همين انديشه هايي كه از آنان روايت شده جايگاه بدين بزرگي دست نيافته اند؟ و آيا مگر ما خواهان رسيدن به بزرگي و عظمت نيستيم؟ بنابراين بياييد اين انديشه ها را بخوانيم و هماهنگ با آنها حركت كنيم.

واقعيت آن است كه تاريخ تنها اندكي از سيره ي ائمه عليهم السلام را براي ما نقل كرده است، زيرا آنان هميشه از سوي حكومتهاي ستمگر در محاصره ي تبليغاتي قرار داشتند تا آنجا كه حتي، نقل فضيلت آنان در برخي از دوران، راوي را با خطر مواجه مي ساخت و شاعري همچون دعبل به خاطر مدح و ستايش اهل بيت عليهم السلام به مدت 25 سال چوبه ي اعدام خويش را بر پشتش حمل مي كرد!! با اين وجود، رواياتي كه درباره ي فضايل آنان به ما رسيده در حد خود دوره اي تربيتي و كامل از مكارم اخلاقي به شمار مي روند.

از آنجا كه امام كاظم عليه السلام در يكي از سخت ترين دورانهاي مبارزه و دشوارترين اوقات تقيه و پنهانكاري مي زيسته است، ثبت ماجراها و داستانهاي ايشان و گذر از حصار ممنوعيتهاي رژيم حاكم و رسيدن به نسلهاي بعدي در حد خود يك معجزه به حساب مي آيد. بر ماست كه بر اين داستانهايي كه به دست ما رسيده استدلال كنيم اگر چه مي دانيم آنچه به دست ما رسيده قطره اي از معجزات و داستانهاي شگفت انگيز آن حضرت مي باشد.



[ صفحه 72]