عيون اخبارالرضا - ج 1 ص 112 - ربيع بن عبدالرحمن گفت: به خدا قسم موسي بن جعفر عليه السلام از كساني بود كه آثار جلالت و كمال دانش و اطلاع از حقايق عالم در چهره اش ديده مي شود، و مي دانست چه كسي ادعاي مقامش را خواهد كرد و منكر امامت و جانشينش مي گردد ولي اين خشم را فرو مي خورد و آنچه مي دانست اظهار نمي كرد از همين جهت لقب كاظم يافت.

عيون اخبارالرضا: از حضرت رضا عليه السلام نقل مي كند كه فرمود: نقش انگشتري پدرم موسي بن جعفر «حسبي الله» بود در اين موقع امام دست خود را گشود و انگشتري را نشان داد و نقش آن را ديدم.

در كافي از بزنطي نقل مي كند كه حسبي الله بود، در اين روايت مي نويسد كه در روي انگشتر نقش يك گل كه بالاي آن هلال ماه نيز نقش بسته بود ديده مي شد.

ارشاد: كنيه موسي بن جعفر عليه السلام، اباابراهيم و ابوالحسن و ابوعلي بود و مشهور به عبد صالح گرديد و لقب كاظم داشت.

در مناقب مي نويسد: كنيه آن جناب ابوالحسن اول و ابوالحسن ماضي و ابوابراهيم و ابوعلي بود معروف به عبد صالح و نفس زكيه و زين المتهجدين و وفي و صابر و زاهر شد، لقب زاهر را از آن جهت يافت كه اخلاق پسنديده و بخشش فراوانش درخشيد. كاظم به واسطه كظم غيظ و چشم پوشي كه از ستمگران مي كرد به طوري كه با زهر ستم آنها در زندان شهيد شد. كاظم كسي است كه خوف و اندوه پيكرش را فرا گرفته باشد.

صورت درخشاني داشت مگر در تابستان كه مزاج آن جناب حرارتي بود قامتي ميانه، سبزه ي سياه چهره بود و محاسني انبوه داشت.

در فصول المهمه مي نويسد: گندمگون بود نقش انگشتري او (الملك لله وحده) بود.



[ صفحه 11]