دعاهاي فراواني از امام كاظم عليه السلام نقل شده كه ما يك دعا را از كتاب «مفاتيح الجنان» در اينجا مي آوريم:

«الهي خشعت الاصوات لك و ضلت الاحلام فيك و وجل كل شي ء منك و هرب كل شي ء اليك و ضاقت الاشياء دونك و ملا كل شي ء نورك فانت الرفيع في جلالك و انت البهي في جمالك و انت العظيم في قدرتك و انت الذي لا يؤدك شي ء يا منزل نعمتي يا مفرج كربتي و يا قاضي حاجتي اعطني مسئلتي بلا اله الا انت آمنت بك مخلصا لك ديني اصبحت علي عهدك و وعدك ما استطعت ابوء لك بالنعمة و استغفرك من الذنوب التي لا يغفرها غيرك يا من هو في علوه دان و في دنوه عال و في اشرافه منير و في سلطانه قوي صل علي محمد و آله» [1] .



[ صفحه 36]



نويسنده: از جهت اينكه اين دعا مضمون بالايي در خداشناسي دارد آن را ترجمه مي نمايم:

«خدايا! صداها در مقابل تو خاموش، و عقل ها در ذات تو متحيرند، و همه ي موجودات در برابر تو ترسانند و به سوي تو فرار مي كنند و همه ي چيزها بدون تو در تنگنايند، و نورت همه چيز را پر كرده پس تو در جلال و بلند مرتبه اي رفيعي، و در جمالت زيبايي و در قدرتت عظيمي و تو آن كسي هستي كه هيچ چيز بر تو سنگيني نمي نمايد! اين نازل كننده ي نعمت من، و اي برطرف كننده ي سختي هاي من، و اي روا ساز نيازهاي من به حق لا اله الا أنت (به حق خودت) درخواست مرا برآور. به تو ايمان دارم در حالي كه دينم را براي تو خالص گردانيده ام، به مقدار توانم بر عهد و وعده ات پايبندم، به نعمتت معترفم و از تو آمرزش مي طلبم درباره ي گناهاني كه جز تو كسي آن را نمي آمرزد! اي آنكه در عين بلند مرتبه اي به ما نزديك و در عين اين كه به ما نزديك است بلند مرتبه است و در حالي كه بر ما احاطه دارد منير است و در سلطنتش نيرومند است، بر محمد و آلش درود فرست».