اين دو بزرگوار از يك پدر و مادرند. مرحوم سيد جعفر آل بحرالعلوم در شرح حال احمد بن موسي مي نويسد: مادرش از بانوان محترمه بود به عنوان ام احمد خوانده مي شد و امام موسي كاظم عليه السلام به آن مخدره لطف زيادي داشت وقتي كه خواست از مدينه عازم بغداد گردد ودايع امامت را به وي سپرد و به او فرمود: هر وقت كه كسي آمد و اين ودايع را از تو خواست بدان كه من به شهادت رسيده ام و آن شخص امام بعد از من است و طاعت او بر تو و بر همه مردم واجب است.

و حضرت موسي بن جعفر عليهماالسلام وقتي خواست به بغداد برود امام رضا عليه السلام را مأمور حفظ منزل نمود وقتي كه هارون حضرت را در بغداد



[ صفحه 210]



مسموم كرد و به شهادت نائل آمد امام رضا عليه السلام نزد ام احمد تشريف آورد و از وي خواست امانات و ودايع امامت را به او بدهد ام احمد پرسيد: مگر پدر بزرگوارت به شهادت رسيده؟ امام رضا عليه السلام فرمود: آري! الان از دفن وي فارغ شده ام. امانت هايي كه وقت رفتن به بغداد به تو داد به من بده و من امام بعد از او بر تمام انس و جن هستم.

ام احمد گريبان چاك زد و امانت ها را به آن حضرت داد و به عنوان امامت با وي بيعت نمود [1] .