معروف به سيد علاءالدين حسين. مرحوم بحرالعلوم و سلطان الواعظين در شرح حال او نوشته اند: جناب سيد علاءالدين حسين فرزند ديگر حضرت امام موسي الكاظم عليه السلام كه با برادر بزرگوارش به شيراز آمدند و در گوشه اي پنهان، و شب و روز به عبادت مشغول شدند. در آن نزديكي قتلغ خان را باغي وسيع بود، روزي حضرت در گوشه اي از آن باغ تفريح مي نمود كه آن حضرت را شناختند همانجا شهيدش كردند در حالي كه قرآن در دست مباركش بود زير خاك پنهان گرديد.

سال ها گذشت و قتلغ خان مرد و آن باغ خراب شد. اثري از آن سيد بزرگوار ظاهر نبود تا در زمان صفويه در اين باغ خرابه ساختمان مي ساختند، جسد خون آلود جوان مقتولي تر و تازه از زير خاك نمايان شد، گويي او را تازه كشته اند در حالتي كه در يك دستش قرآن مجيد و در دست ديگرش شمشير و صحيح و سالم بود. با علامت و قرايني كه در دست داشتند فهميدند بدن مبارك جناب سيد علاءالدين حسين فرزند



[ صفحه 211]



شهيد موسي بن جعفر عليهماالسلام است. در آن باغ او را دفن نمودند و قتلغ خان (اين قتلغ خان غير از آن قتلغ خان جنايت كار است كه حضرت سيد علاءالدين حسين را به شهادت رسانده) بر قبر او بقعه اي ساخت. بعد از مدت ها ميرزا علي مدني از مدينه به زيارت امام زادگان معظم آمد چون صاحب ثروت بسيار بود بنايي عالي بر قبر آن بزرگوار گذارد، املاك و باغات بسياري خريد و بر آن بقعه مباركه وقف نمود و بعد از فوت، خودش را هم در همان آستانه مقدسه دفن نمودند و در زمان شاه اسماعيل مرحوم مرمت زيبايي بر آن قبر شد كه تاكنون مزار عموم اهالي فارس و مورد توجه آنها مي باشد [1] .