صحن كاظمين تا قرن 13 كوچك بود و محمد جعفر قلي خان وزير ايراني در زمان داود پاشا، پادشاه عراق آن را بزرگ كرد و اينك مانند صحن حضرت سيدالشهداء عليه السلام قريب 60 غرفه دارد و تقريبا 70 در 60 متر مي باشد. اين صحن پنج درب دارد دو درب قبلي و دو درب غربي و يك شرقي.

در مقابل درب قبلي ايوان طلاست كه در كتيبه مينايي آن در زمان شاه اسماعيل صفوي اين شعر نوشته شده است:



باب الحوائج است كه روي نياز خلق

در پنج گه ز چار طرف سوي اين در است



كاشي آن قسمتي در سال 1322 و كاشي سر درب در سال 1298 مال ناصرالدين شاه است كه ساعت را نيز تقديم كرده.

در چهار طرف ايوان مناره هايي است كه مناره ي جنوب شرقي را سلطان سليم ثاني و سه مناره ديگر را كه پايه هاي آن مال شاه اسماعيل صفوي است فتحعلي شاه قاجار بنا كرده و حاجي فرهاد ميرزا طلا گرفته است. مرحوم فتحعلي شاه قاجار تزيينات آينه كاري و ميناكاري داخل حرم كاظمين عليهماالسلام را نموده و از نفيس ترين آثار اوست كه در سال 1112 به بعد باقي مانده.

در سال 1350 ملك فيصل پادشاه عراق 15 هزار دينار عراقي براي اصلاحات اماكن متبركه و عتبات عاليات و بقاع مقدسه معين كرده كه صرف شود و هر سال چهار هزار دينار عراقي براي عتبات عاليات معين كرده كه صرف تعمير و ترميم و اصلاح مي شود.