حضرت پانزده سال زمان حكومت هارون لعنة الله عليه را درك كرده و در سال پانزدهم از حكومت او مسموما در زندان سندي بن شاهك لعنة الله عليه به شهادت نائل آمد [1] .

سخت ترين دوران زندگاني آن حضرت عليه السلام همين پانزده سال بود كه هارون نمي گذاشت آسايش داشته باشد. در اين قسمت از كتاب تا جايي كه مآخذ و منابع تاريخي به من كمك نمايد جريانات برخورد هارون با امام موسي كاظم عليه السلام را بررسي مي نمايم.

پيش از ورود در نگارش جريانات به روايت زير توجه فرماييد:

مرحوم ثقة الاسلام كليني با ذكر سند از ابي الحسن موسي عليه السلام نقل مي كند كه فرموده: «ان الله عزوجل غضب علي الشيعة فخيرني نفسي أو هم فوقيتهم و الله بنفسي» [2] .



[ صفحه 64]



«به درستي كه خداي عزوجل بر شيعه غضب نمود پس مرا مخير نمود ميان دو چيز يا خودم كشته شوم يا آنان، به خدا سوگند جانم را سپر آنان قرار دادم».

توضيح: در اين روايت امام عليه السلام تصريح دارد كه خود را فداي شيعيانش نموده است! چه محبت و لطفي نسبت به شيعيانش داشته كه خود را فداي آنان نمود.

علت غضب خداي عزوجل بر شيعه براي ما معلوم نيست ولي مرحوم مجلسي فرموده: علت غضب يا اين بوده كه تقيه را رعايت نمي نمودند يا اينكه به طور كامل در برابر امام عليه السلام تسليم نبودند و از حضرت به نحو تام پيروي نمي كردند.

اكنون به جريانات توجه فرماييد: