شيخ مفيد از محمد بن عبدالله بكري نقل نموده: وارد مدينه شدم تا از كسي مبلغي را به قرض بگيرم موفق نشدم پيش خود گفتم: خوب است نزد موسي بن جعفر عليهماالسلام بروم و عرض حاجت نمايم. خدمت حضرت رفتم در محل «نقمي» در مزرعه اش بود حضرت نزد من آمد يكي از غلامانش همراه وي بود و با خود مقداري گوشت نمك سوده داشت و غير از آن چيزي نداشت. آن بزرگوار از آن ميل نمود من هم با حضرت از



[ صفحه 132]



آن خوردم سپس از من پرسيد: چه حاجتي داري؟ جريانم را عرض نمودم به درون منزل رفت و زود بيرون آمد و به غلامش فرمود: برو، آن گاه كيسه اي به من داد كه سيصد دينار در آن بود پس برخاست و من بر مركبم سوار شدم و به راه افتادم [1] .