و از علي بن ابي حمزه نقل نموده كه خدمت امام موسي بن جعفر عليهماالسلام بودم، مردي از اهل ري به نام جندب خدمت حضرت شرفياب شد و سلام كرد و نشست حضرت با او به گفت و گو پرداخت و از وي حال برادرش را پرسيد جواب داد: فدايت شوم! تندرست است و به شما سلام مي رساند! حضرت فرمود: اي جندب! خدا اجرت را در مرگ برادرت زياد نمايد! جندب گفت: به خدا سوگند نامه اش كه سيزده روز پيش نوشته است به دستم رسيد و از سلامتي اش خبر داده بود! حضرت فرمود: اي جندب! به خدا سوگند روز بعد از نوشتن آن نامه از دنيا رفت و مقداري مال را به زن خود داد و به او گفت: اين مال نزد تو امانت باشد وقتي كه برادرم برگشت به او بده آن زن مال را در خانه اي كه برادرت در آن بود زير زمين دفن نمود وقتي كه برگشتي با زن برادرت ملاطفت كن و به او وعده ازدواج با خودت بده كه آن مال را به تو خواهد داد.

علي بن ابي حمزه گويد: بعد از آن جندب را ديدم از جريان پرسيدم گفت: سيدم موسي بن جعفر عليهماالسلام راست گفت بدون كم و زياد [1] .



[ صفحه 140]