محدث قمي در كتاب سفينه، در لغت: شيع از حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله روايت مي كند كه فرمود: موقعي كه خداي توانا ابراهيم خليل عليه السلام را خلق كرد آن حضرت به جانب عرش نظر كرد و نوري را ديد.

حضرت ابراهيم: پروردگارا! اين چه نوري است؟

خداي سبحان: يا ابراهيم! اين محمد (ص) صفي و برگزيده ي من است.

حضرت ابراهيم: بار خدايا! نور ديگري هم پهلوي او مي بينم؟

خداي سبحان: يا ابراهيم! اين علي است كه ناصر دين من خواهد بود.

حضرت ابراهيم: الهي! پهلوي اين دو نور، نور ديگري نيز مشاهده مي كنم؟



[ صفحه 5]



خداي سبحان: يا ابراهيم! اين فاطمه است كه پهلوي پدر و شوهر خود قرار گرفته. من دوستداران فاطمه را از آتش جهنم نجات داده ام.

حضرت ابراهيم: پروردگارا! من دو نور ديگر مي بينم كه پهلوي آن سه نور جاي دارند؟

خداي سبحان: يا ابراهيم! ايشان حسن و حسين هستند كه پهلوي پدر و مادر و جدشان جايگزين شده اند.

حضرت ابراهيم: بار خدايا! من تعداد نه نور ديگر مي بينم كه به اطراف اين پنج نور حلقه زده اند؟

خداي سبحان: يا ابراهيم! اينان امام هايي هستند كه از فرزندان ايشان به وجود مي آيند.

حضرت ابراهيم: پروردگارا! نام آنان چيست؟

خداي سبحان: 1- علي بن الحسين 2- محمد بن علي 3- جعفر بن محمد 4- موسي بن جعفر 5- علي بن موسي 6- محمد بن علي 7- علي بن محمد 8- حسن بن علي 9- م ح م د ابن الحسن القائم المهدي.

نگارنده گويد: ما دنباله ي اين حديث را كه درباره ي شيعيان گفتگو مي كند در صفحه ي (192) كتاب شهسوار اسلام نوشته ايم، اميد است كه مطالعه ي آن بي نتيجه نباشد.