صفوان بن مهران همان كسي است كه شتران خود را براي مسافرت حج به هارون الرشيد كرايه مي داد. يك وقت همين صفوان به حضور موسي بن جعفر عليه السلام آمد، موسي بن جعفر به او فرمود:اي صفوان! همه ي خصال تو نيكو و پسنديده است ولي يك خصلت تو خوب نيست و آن اين است كه شتران خود را به هارون الرشيد كرايه مي دهي.

صفوان گفت: من شتران خود را به جهت سفر معصيت و لهو و لعب كرايه نمي دهم، بلكه براي مسافرت مكه كرايه مي دهم، به علاوه ي اينكه من خودم اين كار را نمي كنم بلكه اين كار را غلامان من انجام مي دهند.

حضرت موسي بن جعفر عليه السلام فرمود: آيا تو كرايه از ايشان طلبكار نيستي؟

صفوان گفت: چرا.



[ صفحه 106]



فرمود: آيا دوست نداري كه آنان زنده باشند تا تو كرايه ي خود را از ايشان بگيري؟

صفوان گفت: چرا.

فرمود: كسي كه بقاء ايشان را خواهان باشد از ايشان خواهد بود و كسي كه از ايشان باشد با آنان در جهنم خواهد بود.

صفوان پس از اين جريان رفت و شتران خود را فروخت همين كه هارون از اين موضوع باخبر شد به صفوان گفت: اگر از براي نيكويي همنشيني تو نبود تو را مي كشتم.



[ صفحه 107]