مادر احمد، ام ولد و از بانوان نيكوكار و محترم بود و به «ام احمد» شهرت داشت. موسي بن جعفر (ع) نسبت به وي عنايتي خاص داشت و زماني كه از سوي هارون از مدينه به بغداد برده شد، ودايع و مواريث امامت را نزد وي به امانت گذارد و به او فرمود:

«هر كس نزد تو آمد و خواستار اين امانت ها شد، هر زمان كه باشد؛ بدان كه من به شهادت رسيده ام و او جانشين من و پيشواي مفترض الطاعه براي تو و همه مردم است.

و زماني كه هارون [1] آن حضرت را در بغداد مسموم كرد، امام رضا (ع) نزد وي آمد و خواستار امانت ها شد و ضمن اعلام خبر شهادت پدر بزرگوارش، خود را جانشين او و امام بر حق بر تمامي جن و انس معرفي كرد. مادر احمد بسيار متأثر شد، ودايع امامت را به وي تحويل داد و با آن حضرت به عنوان امام بيعت كرد. [2] .