وجه تسميه اين گروه به سمطيه از اين جهت است كه رئيس آن «يحيي بن ابي سميط» نام داشت. (فرق الشيعه، ص 77)

كه محمد، پسر امام صادق (ع) معروف به محمد ديباج را پس از آن گرامي امام مي دانستند.