از نشانه ها و مظاهر بارز و برجسته ي فعاليت ها و تشكيلات سياسي منسجم و گسترده ي موسي بن جعفر (ع) وجود عوامل و عناصر نفوذي در تشكيلات خلافت عباسي است. در آن شرايط خفقان و استبداد كه عناصر اطلاعاتي دشمن همه فعاليت ها و تحركات را زير نظر داشتند، نفوذ تعدادي از چهره هاي برجسته ي شيعي در درون دستگاه خلافت و احراز پست ها و مسؤوليت هاي مهم و حساس حكومتي تا سطح وزارت، نشانه ي عمق و عظمت كار سياسي پيشواي هفتم است. ما در آغاز به معرفي اجمالي برخي از اين عناصر نفوذي و مسؤوليت هاي آنان مي پردازيم. سپس به اهداف و دستاوردهاي آن اشاره مي كنيم.