شهادت امام كاظم
امام كاظم (ع) در آخرين مرحله از انتقال خود از زنداني به زنداني ديگر، طبق دستور هارون به زندان «سندي بن شاهك» منتقل شد. سندي امام (ع) را در خانه اي در بغداد زنداني كرد و غلام خود «بشار» را كه از سرسخت ترين دشمنان اهل بيت (ع) بود بر آن بزرگوار گمارد و از اعمال هرگونه فشار و آزاري نسبت به او دريغ نورزيد. و سرانجام با چند عدد خرماي زهرآلود، فرزند پيامبر (ص) را مسموم ساخت و آن حضرت پس از چند سال گرفتاري در زندان هاي مختلف [1] و تحمل رنج و آزار فراوان، در 25 رجب، سال 183 هجري قمري در زندان سندي بن شاهك به شهادت رسيد و پيكر مطهرش در مقابل قريش، در نزديكي بغداد به خاك سپرده شد. [2] .
[ صفحه 222]
پاورقي
[1] در مورد مدت زنداني موسي بن جعفر (ع) اختلاف است و اين اختلاف ناشي از اختلاف در تاريخ بازداشت و تاريخ شهادت آن حضرت مي باشد. اگر تاريخ بازداشت امام (ع) در سال 179 و شهادتش سال 183 باشد، دوران بازداشت چهار سال خواهد بود. ولي چنان چه تاريخ بازداشت را سال 177 بدانيم (آنگونه كه ابن جوزي در تذكرة الخواص، ص 314 ذكر كرده است) مدت بازداشت شش سال مي شود.
از سوي ديگر، بعضي از مورخان (مثل ابن شهرآشوب در مناقب، ج 4، ص 324 و مسعودي در مروج الذهب، ج 3، ص 355) تاريخ شهادت امام كاظم (ع) را سال 186 ذكر كرده اند. با اين حساب مدت اقامت امام (ع) در زندان هفت يا نه سال خواهد شد. و بنابر نقل ابن جوزي كه تاريخ بازداشت را سال 177 و زمان شهادت را سال 188 مي داند، مدت بازداشت يازده سال خواهد بود.
[2] ر. ك: عيون اخبار الرضا (ع)، ج 1، ص 85.