كريمه ي اهل بيت، دانش خود را از سرچشمه ي ولايت گرفته و در اين ميدان گوي سبقت را از ديگران ربوده بود. بنا به نقل صاحب كشف اللئالي روزي جمعي از شيعيان وارد مدينه شدند و تعدادي پرسش در نامه اي نوشته به خانه ي امام كاظم (ع) بردند. امام در سفر بود، امام رضا (ع) نيز در مدينه حضور نداشت.

هيأت اعزامي از اين كه خدمت امام زمان خود نرسيده بودند و با دست خالي باز مي گشتند اندوهگين بودند. حضرت معصومه - كه در آن ايام هنوز به سن بلوغ نرسيده بود - با مشاهده غم و اندوه آنان، پاسخ پرسش ها را نوشت و به آنان داد.

شيعيان با خوشحالي مدينه را ترك كردند. در بيرون مدينه امام كاظم (ع) را زيارت و



[ صفحه 20]



داستان خود را تعريف كرده پاسخ هاي حضرت معصومه را ارائه دادند. امام كاظم با ديدن جواب ها، با بيان جمله: «فداها ابوها» رضايت و مسرت خود را بيان كرد. [1] .