حضرت معصومه (ع) مدت هفده روز در خانه ي يكي از بزرگان قم به نام موسي بن خزرج در حالي كه بيمار و رنجور بود به سر برد. در اين مدت بانوان متدين قمي گروه گروه به ديدار و عيادت آن حضرت مي شتافتند و او را در سوگ عزيزان از دست رفته اش تسليت مي گفتند؛ تا آن كه سرانجام در روز دهم ربيع الثاني، سال 201 هجري [1] پيش از آن كه ديدگان رمد كشيده اش به ديدار برادرش روشن گردد، در ديار غربت رحلت نمود و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند.

مردم قم، با تجليل فراوان، پيكر پاكش را تشييع كردند و در محل كنوني حرم كه آن روز در بيرون شهر بود و به موسي بن خزرج تعلق داشت به خاك سپردند. [2] .