بازگشت

پدر و مادر


پدر گرامي پيشواي هفتم، امام صادق (ع) و مادر ارجمندش ام ولدي به نام «حميده بربريه» است. وي، دختر «صاعد بربري» و از بزرگان و اشراف عجم است؛ بعضي نيز او را اندلسي دانسته اند. [1] .

حميده در دانش، پاكدامني و برخورداري از كمالات معنوي و اخلاقي در ميان زنان معاصر خود، حتي علويان، مرتبتي والا و ممتاز داشت. همسر گرانقدرش امام صادق (ع) درباره او مي فرمايد:

«حميدة مصفاة من الادناس كسبيكة الذهب، ما زالت الاملاك تحرسها حتي اديت الي كرامة من الله لي و الحجة من بعدي» [2] .

حميده، همانند شمش طلا از پليدي ها پاك است. پيوسته ملائكه او را (از بيگانگان) حراست مي كردند تا به من پيوست و اين به جهت كرامتي است كه خداوند نسبت به من و حجت پس از من دارد.

پيش از پيشواي ششم، امام باقر (ع) از وي تجليل كرد و در وصفش فرمود:

«حميدة في الدنيا، محمودة في الآخرة» [3] .

در دنيا ستوده و در آخرت پسنديده اي.

او نزد امام صادق (ع) از چنان وثاقت و منزلت علمي برخوردار بود كه آن حضرت، زنان مسلمان را دستور مي داد معارف ديني و احكام شرعي خود را از وي بياموزند. [4] .


پاورقي

[1] ر. ك: مناقب، ج 4، ص 323؛ الانوار البهية، ص 152.

[2] كافي، ج 1، ص 398.

[3] كافي، ج 1، ص 397 - 398.

[4] ر. ك: الانوار البهية، ص 153.