نخستين نكته ي مهم و قابل توجه در اين مقطع از زندگي موسي بن جعفر (ع) محبوبيت بيش از حد وي نزد پدر ارجمندش امام صادق (ع) است. بر اساس آنچه نقل شده به امام صادق (ع) عرض شد: فرزندتان موسي را چقدر زياد دوست داريد! فرمود:

«و ددت ان ليس لي ولد غيره حتي لا يشاركه في حبي له احد.» [1] .

دوست داشتم فرزندي بجز وي نداشته باشم تا كسي در محبت من نسبت به او سهيم نباشد.

اين علاقه و محبت از امام صادق (ع) - كه فرزندان ديگري هم داشته است - نسبت به امام موسي (ع) از سنخ محبت پيامبر (ص) نسبت به فرزندانش امام حسن و امام حسين عليهماالسلام و بيانگر شخصيت ممتاز و بي نظير آن بزرگوار در ميان فرزندان پيشواي ششم (ع) است؛ شخصيت و مقامي كه ارتباط تنگاتنگ با اصل مكتب و اهداف عالي امامت دارد و ديگران حتي فرزندان امام (ع) از آن بهره اي ندارند.