از سوي امام صادق (ع) در مناسبت هاي مختلف، تصريحات فراواني درباره ي امامت فرزند گرامي اش امام كاظم (ع) شده است كه به چند نمونه ي آن اشاره مي كنيم.

- داوود بن كثير مي گويد:

«به امام صادق (ع) عرض كردم: فدايت شوم! در صورت بروز حادثه (براي شما) امر امامت به چه كسي واگذار خواهد شد؟ فرمود: به پسرم موسي» [1] .

- سليمان بن خالد مي گويد:

«روزي همراه جمعي در محضر امام صادق (ع) بوديم كه فرزندش «ابوالحسن» را خواست؛ آنگاه خطاب به ما فرمود: شما را پس از خود به اين (پسرم) سفارش مي كنم؛ سوگند به خدا، او پس از من صاحب و سرپرست شماست.» [2] .

- فيض بن مختار مي گويد:

«به محضر ابوعبدالله جعفر صادق (ع) عرض كردم: با معرفي امام پس از خود دست مرا بگيريد و از آتش نجاتم بخشيد؛ در اين ميان موسي كاظم (ع) كه نوجوان بود وارد شد. امام (ع) فرمود: اين صاحب شماست؛ به دامن وي تمسك جوييد.» [3] .



[ صفحه 73]



- يزيد بن اسباط مي گويد:

«بر امام صادق (ع) در بيماري منجر به رحلتش وارد شدم. فرمود: اي يزيد، آيا اين كودك را مي بيني؟ زماني كه ديدي مردم درباره ي او دچار اختلاف شده اند، گواهي ده بر من به اين كه تو را آگاه ساختم كه حسد برادران يوسف نسبت به وي موجب شد كه او را به چاه افكنند و اين زماني بود كه وي به ايشان خبر داد كه در خواب ديده يازده ستاره و خورشيد و ماه در برابرش سجده مي كنند.

اين نوجوان نيز (از سوي برادرانش) مورد حسد واقع مي شود. سپس (فرزندانش) موسي، عبدالله، اسحاق، محمد و عباس را فراخواند و خطاب به آنان فرمود: اين (اشاره به موسي عليه السلام) جانشين جانشينان، دانا به همه دانش هاي دانشمندان و گواه بر مردگان و زندگان است. سپس اين آيه را تلاوت فرمود:

«ستكتب شهادتهم و يسألون» [4] گواهي آنان نوشته مي شود و از آن بازخواست خواهند شد.» [5] .