«موسي كاظم، وارث علم، معرفت، كمال و فضيلت پدرش، و به خاطر گذشت و حلم فراوانش به كاظم موسوم شده است. وي در نزد اهل عراق به دري كه حوائج در پيشگاه خدا از آن در، روا مي شود مشهور است و او عابدترين، داناترين و بخشنده ترين مردم روزگار بود» [1] .



[ صفحه 199]