«يكي از دانشمندان مي گويد: كاظم، همان امام گرانقدر، بي نظير، حجت خدا و عالم شايسته اي كه: شب را براي نماز بيدار، و روزش را به روزه داري مي گذراند و به خاطر زيادي حلم و گذشت، از تجاوزكاران به حقش به كاظم موسوم شد. او در نزد اهل عراق به باب الحوائج الي الله معروف است چون خواسته هاي كساني كه او را وسيله درگاه خدا قرار مي دادند، برآورده مي شد» [1] .



[ صفحه 201]