«موسي بن جعفر، وارث علم، معرفت، كمال و فضيلت پدرش بوده است به خاطر فرو خوردن خشم و گذشت و حلم فراوانش به كاظم موسوم شد، و در نزد اهل عراق به دري كه حاجتها را نزد خدا روا مي سازد معروف است، او عابدترين عالمترين و بخشنده ترين مردم زمان بود» [1] .