هادي در موقعي عهده دار خلافت شد كه در بحران جواني بود، همين خود باعث غرور و سركشي او شد، و از جمله مظاهر غرور وي آن كه هر وقت راه مي رفت، مأموران با شمشيرهاي برهنه و عمودها و تيركمانهاي آماده، در پيشاپيش او حركت مي كردند [1] ، تا بدين وسيله ابهت پادشاهي و سلطنت و برتري خود را به مردم برساند.