امام عليه السلام لنگري بود كه به وسيله ي او كشتي حقيقت آرام مي گرفت، چه او سايه ي خدا در زمين بود. و خود براي اصحابش، حق را چنين توصيف كرده و آن را مغز و حقيقت ايمان قرار داده است، مي فرمايد:

«براستي كه يكي از آثار حقيقت ايمان، آن است كه حق را - هرچند به زيان تو باشد - بر باطل - اگرچه به سود تو باشد - مقدم بداري.».

همانا پيروي از حق و مقدم داشتن آن بر مصالح شخصي از مهمترين حقايقي است كه اسلام بدان تأكيد ورزيده و مدرسه ي امام صادق آن را گرامي شمرده است.