بازگشت

خلاصه


امام صادق (ع) از اوضاع آشفته دستگاه خلافت اموي استفاده و برنامه اصلاحي و نهضت فرهنگي خود را آغاز كرد. آن حضرت براي حسن انجام رسالت الهي خود دو خط مشي كلي اتخاذ كرد: كناره گيري از مناقشات سياسي و بهره گيري از پوشش تقيه.

برجسته ترين فراز دعوت امام صادق (ع) دعوت به امامت و پاسداري از آن بود. اين مرحله از مبارزه امام (ع) دو بعد داشت:

1 - بعد نفي امامت حكمرانان معاصر خود: امام (ع) در اين راستا به شيوه هاي گوناگون، موضع باطل و ضد اسلامي خلفا و كارگزاران آنان را گوشزد و با بازداشتن پيروان خود از مساعدت ايشان و مراجعه به محاكم قضايي آنان، مشروعيت دستگاه خلافت را نفي مي كرد.

2 - بعد اثبات امامت خود: پيشواي صادق (ع) در اين بعد، خود را جانشين پيامبر (ص) پيشواي امت و صاحب اصلي حكومت مي دانست. اين بعد از تلاش امام (ع) متناسب با شرايط سياسي جامعه و نيز موقعيت و نياز مخاطبان به شيوه هاي مختلف، انجام مي گرفت. گاهي در حضور خلفا و طاغوتهاي زمان، برخي اوقات در برابر توده مردم و زماني در برابر افراد به طور خصوصي.