منصور در كنار آن همه جنايات و ستمگريها، گاهي براي فريفتن ساده لوحان و جلب نظر آنان، دست به كارهاي به ظاهر اسلامي مي زد تا در سايه اين اعمال به بقيه اعمال ننگينش رنگ مذهبي بدهد. چون او دريافته بود كه با مردمي مواجه است كه به دين علاقمند هستند. يكي از اقدامات عوامفريبانه او اين بود كه عده اي از رجال و دانشمندان ديني را به گرد خود جمع كرد و پولها و رشوه هاي زيادي در اختيار آنان قرار داد و گاهي در حضور آنان تظاهر به ترس از خدا و روز قيامت مي كرد و يا از برخي از آنان تقاضاي موعظه و نصيحت مي نمود. [1] هدف او از تمامي اين كارها اين بود كه عالمان و واعظان درباري، طي برخوردهايي كه با مردم دارند به تبليغ شخصيت مذهبي منصور و پايبندي او به برنامه ها و مقدسات اسلامي بپردازند و چنين وانمود كنند كه او يك خليفه خداترس و پرهيزكار است.