فشار و آزارهاي بيش از حد خليفه عباسي نسبت به علويان، آنان را به ستوه آورد و رجال آزاده و دلير بني هاشم را به مقاومت در برابر جنايات حكمرانان عباسي واداشت و آنان را به ميدانهاي نبرد و پيكار كشانيد.

يكي از معروفترين صحنه هاي پيكار علويان با هادي عباسي، صحنه پيكار (حسين بن علي) معروف به (صاحب فخ) و شهيد فخ است.

(حسين بن علي) از نوادگان امام حسن مجتبي عليه السلام و از رجال برجسته و با فضيلت بني هاشم به شمار مي رود. او دوران كودكي خود را در دامن پدر و مادري [1] گذرانيده بر اثر وارستگي و نيكوكاري به (زوج صالح) مشهور بودند. [2] او خود نيز از نظر صفات عالي انساني و ملكات نفساني، مردي وارسته، زاهد بخشنده، بزرگوار و ممتاز بود.

ابوالفرج اصفهاني درباره جود و كرم او اخبار زيادي نقل كرده است كه به ذكر يك مورد بسنده مي كنيم:

علي بن ابراهيم به سندش از حسن بن هذيل نقل كرده است كه گفت:

(من خانه اي را براي حسين بن علي - صاحب فخ - به چهل هزار دينار فروختم. او همه آن مبلغ را بر در همان خانه انفاق كرد، بدون آنكه حتي يك دينار آن را براي خانواده خود بردارد.

پولهاي را مشت مشت به من مي داد و من براي فقراي مدينه مي بردم). [3] خانواده حسين در راه مبارزه با دشمنان اسلام قربانيان زيادي داده بود پدر، دايي، جد و عده اي ديگر از خويشان نزديك حسين به دست منصور دوانيقي به شهادت رسيده بودند. [4] از اين رو از دوران كودكي روح دلير و پرشور او لبريز از احساسات ضد عباسي گرديد. او در پي فرصت مناسبي مي گشت تا انتقام خون خويشان خود را از جنايتكاران عباسي بگيرد.