آنچه پيشوايان الهي را از ديگران ممتاز ساخته، گستره ي وجودي و جامعيت ارزشهاي انساني آنان است. زماني آنان را در هاله اي از عشق دلدار، و دلي بي تاب از حب يار مي بيني كه زمزمه هاي روح نواز آنان طبيعت را ميهمان ملكوت و همنواي خلوت انس ساخته است. به تعبير قرآن كريم كوهها و مرغان را به آهنگ «تسبيح و نغمه تنزيه » مسخر داود گردانيديم. و ديگر بار آنها را مبارزي خستگي ناپذير مي يابي كه فريادشان ملتي را حيات و زندگي بخشيده و نامردمي ها را به تحقير كشانده است و اين در حالي است كه دستان پر مهر و عاطفه اش جهاني از شكوفه هاي اميد و رحمت را به درماندگان و بيچارگان هديه مي كند و خود چهار تكبير بر همه آنچه دنيايي است زده و زاهدانه ترين زندگي را براي خويش برگزيده است.

كاظم آل محمد(عليه السلام) ستاره اي از اين منظومه است كه درخشش وجوديش انعكاس فضيلتهاي همه نيك سيرتان تاريخ مي باشد. سجده هاي طولاني و چشمان باراني اش، از عشقي پايدار و ايماني عميق به ساحت قدس ربوبي حكايت مي كند چنانكه در زيارت آن بزرگوارمي خوانيم: «حليف السجده الطويله و الدموع الغريزه »؛ زندگي اش با سجده هاي طولاني و چشمان اشكبار همراه بود.

جهاني از شكوه و حماسه را در صحنه ي جهاد متجلي ساخته و بي اعتنا به قدرتمندان خودخواه، معجزه ي ايمان و دين را فرا راه حق جويان قرار داده است ابعاد وجودي آن بزرگوار داستاني زيبا و شنيدني دارد كه در چشم اندازهاي محدود انسانهاي معمولي قرار نمي گيرد آنچه وظيفه است اينكه ساحل نشين درياي وجودي اش گرديم شايد نسيم صبحگاهي به قلب نوازشي دهد و به پيامي آشنا، جان را طراوتي تازه بخشد.



همه شب در اين اميدم كه نسيم صبحگاهي

به پيام آشنايي، بنوازد آشنا را



در راستاي همين وظيفه بخشي از مبارزات سياسي آن حضرت را مورد مطالعه قرار مي دهيم و آرمان تشكيل حكومت اسلامي را كه در سيره ي عملي حضرتش جلوه اي حماسي و دل انگيز يافته است به نظاره مي نشينيم و ظهور اين جلوه را در پنج محور يادآور مي شويم: