يكي از كارهاي اصلي وكلا و نمايندگان ائمه ي اطهار (عليهم السلام) جمع آوري وجوه شرعي و اموال اهدايي شيعيان ايشان بود. بدين روي، تجمع اين اموال نزد وكلا، كه گاه به مبالغ هنگفتي مي رسيد، موجب تحريك صفت مال دوستي و دنياطلبي برخي از آنان مي شد و با اختلاس و دزدي اين اموال، خود را مشمول خسران ابدي مي ساختند. از نمونه هاي مثال زدني براي اين مورد، مي توان به گروه واقفيه و همچنين فارس بن حاتم قزويني و عروة بن يحيي الدهقان اشاره كرد.