پايه هاي اعتقادي و شخصيت والاي علمي هشام در مكتب امام صادق (ع) استوار شد. چون پيشواي ششم، در سال 148 به شهادت رسيد، هشام به امام كاظم (ع) روي آورد؛ از محضر آن معصوم والامقام كامياب شد و در شمار شاگردان و ياران آن حضرت جاي گرفت. او نزد هفتمين امام (ع) چنان جايگاهي يافت كه تاريخ نگاران وي را از كارگزاران مطمئن و مورد عنايت خاص آن حضرت شمرده اند. [1] .