امام هفتم (ع) به هشام بن حكم توجه خاص داشت و او را متصدي كارهاي شخصي اش قرار داده بود. حسن فرزند علي بن يقطين مي گويد: هرگاه حضرت موسي بن جعفر (ع) براي رفع نيازهاي شخصي يا عمومي چيزي لازم داشت، به پدرم (علي بن يقطين) مي نوشت: فلان چيز را خريداري يا تهيه كن و بايد متصدي اين كار هشام بن حكم باشد.

عنايت حضرت به هشام چنان بود كه پانزده هزار درهم به او وام داد و فرمود: با اين پول تجارت كن، سودش را بردار و سرمايه را به ما برگردان.

هشام پذيرفت و طبق دستور امام (ع) رفتار كرد. [1] .