مفضل از بزرگان ياران امام صادق و امام موسي كاظم عليهماالسلام بود. او از جمله فقهاي بزرگ و موثق به شمار مي رفت. او از نزديكان امام صادق محسوب مي شد و متصدي برخي از امور آن حضرت بود.

گروهي از پيروان اهل بيت رسول الله وارد مدينه شدند و از امام صادق عليه السلام تقاضا كردند شخصي را به ايشان معرفي كند كه به هنگام نياز در امور ديني و احكام شرعي به او مراجعه كنند. امام فرمود: هر كسي سؤالي داشت، نزد من بيايد و از خودم بپرسد و برود.

آنان اصرار كردند كه حتما شخصي را نيز تعيين فرمايد. امام فرمود: مفضل را برايتان تعيين كردم. آنچه بگويد، بپذيريد زيرا او جز حق نمي گويد.

امام صادق در چند جلسه درسهاي ويژه اي در توحيد براي مفضل فرمود كه



[ صفحه 154]



مجموع آن به صورت كتاب «توحيد مفضل» مشهور است. اين درسها شاهدي است بر عنايت مخصوص امام نسبت به مفضل و اهميت مقام او نزد امام.

مفضل نزد امام چنان محبوب بود كه يكبار حضرت به او فرمود: به خدا سوگند تو را دوست دارم و كسي كه تو را دوست دارد نيز دوست دارم.

امام كاظم عليه السلام در مورد مفضل مي فرمود: مفضل همدم و موجب راحتي من است.

هنگامي كه مفضل از دنيا رفت، امام كاظم بسيار متأثر شد و درباره ي او فرمود: خدا او را رحمت كند. او پدري بود بعد از پدر. هم اكنون او راحت و آسوده شد. [1] .