صفوان از مردان پاك و مورد اعتماد بود. علماي بزرگ به رواياتي كه توسط او از ائمه عليهم السلام نقل شده است اهميت مي دهند. او در اخلاق و رفتار به مقامي رسيده بود كه مورد تأييد امام واقع شد. چنان كه بعدا اشاره خواهد شد، همين كه از امام شنيد به ستمكاران نبايد كمك كرد، از هر گونه كمك به آنان خودداري ورزيد و شتراني را كه به هارون كرايه مي داد فروخت تا مجبور نباشد از اين راه به ستمگر كمك كرده باشد. [1] .